درختان دانه دار

درختان دانه دار

سیب و گلابی مهم‌ترین درختان دانه‌دار هستند. سالانه در دنیا حدود 75 میلیون تن سیب و گلابی از 7/3 میلیون هکتار باغ تولید می‌شود. 77 درصد تولید مربوط به سیب (58 میلیون تن) و باقیمانده (23 درصد، 17 میلیون تن) مربوط به گلابی است. بِه همچنین جز درختان دانه دار است که مقدار تولید آن بسیار محدودتر نسبت به سیب و گلابی است.

سیب

سیب مهم‌ترین میوه در بین میوه‌های دانه‌دار است که در مناطق معتدل رشد مناسبی خواهد داشت. از ارقام رایج سیب در ایران می‌توان گلدن دلیشز، رد دلیشز، گالا، گلاب و فرانسه را نام برد. دما فاکتور خیلی مهم و تعیین کننده‌ای در رشد درخت سیب است و رقم‌های قرمز و طلایی (رد و گلدن) که نیاز دمایی بالایی دارند بیشتر برای اقلیم‌های گرمتر مناسب هستند. تمامی ارقام سیب زمستان سرد نیاز دارند و به طورمتوسط 700 تا 1000 ساعت سرمای متوسط 0 - 7/2 درجه سانتی گراد کافی است. به طور کلی کیفیت میوه (رنگ و طعم) در شرایط روزهای گرم، شب‌های خنک و شدت نور بالا بهترین خواهد بود.

گلابی

دو رقم اصلی گلابی در دنیا آسیایی و اروپایی است. از ارقام رایج در ایران می‌توان به اسپادانا، دوشیز، درگزی، بیروتی، شاه میوه، سیبری و نطنزی اشاره کرد. نیاز سرمایی در رقم‌های مختلف متفاوت و بین 600-900 ساعت می‌باشد. بسته به رقم گلابی در دو فصل تابستان و زمستان برداشت می شود که ماندگاری کیفیت گلابی زمستانه بیشترخواهد بود. کیفیت میوه گلابی به مرحله رسیدگی گلابی و زمان برداشت آن بسیار وابسته است. بهترین زمان برداشت میوه به رقم، شرایط اقلیمی، کوددهی و شرایط نگهداری بستگی دارد. به طور کلی به منظور مصرف تازه خورمیوه گلابی با اندازه کامل اما رنگ نگرفته و به منظوره فراوری میوه کاملاً رسیده برداشت می‌شود.

بِه

بِه از خانواده Rosaseae، با نام علمی Cydonia oblonga L. است. درخت به اغلب دارای رشد متوسط و به صورت درختچه هایی با ارتفاع حداکثر 8 متراست. از ارقام رایج در کشورمی‌توان به ترش آذربایجان، به نیشابور، به اصفهان و به ترش اصفهان را نام برد که از بین این ارقام رقم به اصفهان بیشترین سطح زیر کشت را دارد. ارقام مختلف درختان به در آب وهوای گرم و خشک (گرمسیری)، سرد و کوهستانی (سردسیری) و معتدل و مرطوب رشد می‌کنند. با کاشت درخت به در مناطقی با آب و هوای گرمسیری (نیمه سردسیری) و تابستان‌های گرم و خشک درختان رشد عالی و محصول دهی مطلوبی دارند.

تغذیه درختان دانه دار

در درختان دانه‌دار بیشتر عناصر غذایی در پوست، جوانه‌ها و ریشه درختان ذخیره و دوباره در فصل رشد بعد در اختیار گیاه قرار می‌گیرد. این فرایند کمک بسیار زیادی به رشد اولیه برگ ها و شکوفه در ابتدای فصل جدید می کند. کلسیم، نیتروژن و پتاسیم بیشترین اهمیت را در بین عناصر تغذیه‌ای پر مصرف در میوه‌های دانه دار دارند. اگرچه بخش کمی از کلسیم مورد نیاز در نهایت به میوه خواهد رسید اما برای بهبود کیفیت و افزایش انبار مانی حتما باید غلظت کلسیم در میوه بالاتر از 5 mg/100g میوه تازه در زمان برداشت باشد . برخلاف کلسیم مقدار بیشتری نیتروژن و پتاسیم از طریق میوه برداشت می‌شود. در درختان دانه دار بیشترین نیاز در بین عناصر ریزمغذی مربوط به آهن و بر است.